Category: Κείμενα

   Βιώνουμε μία κομβικής σημασίας χρονική συγκυρία, τόσο σε τοπικό,όσο και σε  παγκόσμιο επίπεδο. Η οικονομική κρίση έχει ρημάξει τις ζωές μεγάλων κομματιών της κοινωνίας μέσω της βίαιης αναδιανομής του πλούτου από τα κάτω προς τα πάνω. Σε αυτή την περίοδο, το κράτος και η πολιτική εκπροσώπηση των πλουσίων δείχνουν το πραγματικό τους πρόσωπο. Για την εξουσία, όποιος αγωνίζεται πρέπει να παταχθεί,όποιος μιλάει πρέπει να σιωπήσει,όποιος αντιστέκεται λοιδορείται.Έτσι,όποια απεργεία ξεφεύγει απ’ την κρατική ανοχή, κυρήσσεται παράνομη και καταχρηστική και οι απεργοί επιστρατεύονται. Ομοίως, οι φοιτητές που αντιδρούν στο σχέδιο “Αθηνά” είναι τεμπέληδες αιωνόβιοι, οι αγρότες που απειλούν με κλεισίματα εθνικών οδών,έχουν φάει τα λεφτά των συνταξιούχων μέσω κομπίνας με το Φ.Π.Α. Οι αγωνιστές βαυτίζονται τρομοκράτες και βασανίζονται, οι μετανάστες όπως και οι οροθετικές είναι η πηγή όλων των κακών και απειλούν τη δημόσια υγεία, και οι καταλήψεις και οι ελεύθεροι χώροι είναι υπαίτιοι για τη μη αξιοποίηση ακινήτων του δημοσίου και είναι άνδρα ακολασίας.
Στις 8/4 δικάζονται 6 σύντροφοί μας με τις κατηγορίες της διατάραξης οικιακής ειρήνης από το 2008 και των διακεκριμένων φθορών των 3,5εκ. ευρώ, που συνελήφθησαν στην καταδρομκή επιχείρηση εκκένωσης της κατάληψης δέλτα (12/9/12).
Η ιστορία της κατάληψης δέλτα ξεκινά μετά το τέλος των φοιτητικών κινητοποιήσεων του 2006-07,μέσα από μαζικές συνελεύσεις μηνών, αποφασίστηκε να καταληφθεί το επί χρόνια εγκαταλελειμένο κτήριο των εστιών δέλτα του ατειθ στην οδό Εγνατίας 13.
Στην κατάληψη δέλτα τα χρόνια που λειτουργούσε,έλαβαν χώρα δεκάδες εκδηλώσεις πολιτικού και πολιτιστικού χαρακτήρα.Όπως επίσης είχαν δημιουργηθεί πολλές κινηματικές υποδομές αυτομόρφωσης, ενίσχυσης του αγώνα και δημιουργίας. Ό,τι συνέβαινε ήταν ανοιχτό και χωρίς αντίτιμο, μακριά από κομματικά μαντριά και λογικές ιεραρχίας εμπορευματοποίησης και διαμεσολάβησης.
Η κατάληψη έπαψε να λειτουργεί με την επέμβαση των μπάτσων με τους οποίους συνεργάστηκε ο πρόεδρος και ο γραμματέας του ΑΤΕΙΘ Τσίτσης και Βαρσαμίδης.
Η τωρινή άλλα και επί χρόνια διοίκηση του ΑΤΕΙΘ, Τσιτσης και Βαρσαμίδης, θέλησαν να κλείσουν έναν ανοιχτό πολιτικό χώρο για να τον παραδώουν στην εγκατάληψη,τη φθορά και εν συνεχεία στο ιδιωτικό κεφάλαιο.Είναι αυτοί που επί χρόνια ευθύνονται για την κακοδιαχείρηση αλλά και την συνακόλουθη απαξίωση του ατειθ σαν δημόσιο εκπαιδευτικό ίδρυμα.
Ιστορικά,το προεδρείο του ατειθ με βασικούς εκπροσώπους τους Ιωαννίδη, Καρακολτζίδη, Βαρσαμίδη, Τσίτση ήταν σύμφωνοι με το πλαίσιο που πέρασε η κυβέρνηση της ΝΔ για την αναθεώρηση του άρθρου 16 (νόμος πλαίσιο). Όπως και οι ίδιοι ήταν υπεύθυνοι για την παύση λειτουργίας των φοιτητικών εστιών.Οι φοιτητές των εστιών, ύστερα από μια σειρά δυσχερειών που αντιμετώπιζαν όσον αφορά το κτήριο, προχώρησαν σε καταλήψεις ζητώντας κονδύλια για τη συντήρησή του. Τους εξαπάτισαν με την υπόσχεση επιδόματος στέγασης το όποιο τους δώθηκε μόνο μερικός, και τους κάλεσαν να αποχωρίσουν από τις εστίες βεβαιώνοντάς τους πως θα επαναστεγαστούν μετά την συντήρισή τους, πράγμα που δεν έγινε ποτέ.
Η λίστα με τις λαμογιές είναι ατέρμονη,καθώς οι ίδιοι αυτοί καρεκλοκένταυροι κρατούσαν καθηγητές στο ατειθ, που εκμεταλλευόμενοι τις υποδομές του,έβγαζαν το δικό τους προσωπικό κέρδος(βλ. σκάνδαλο με φρουτάκια).Τέλος, είδαμε μια άριστη συνεργασία με τη ΔΑΠ,όσο και με την κυβέρνηση της ΝΔ. Και ενώ το ιστορικό τους είναι βεβαρυμένο από σωρία σκανδάλων,στην συγκεκριμένη περίοδο,που υλοποιείται το σχέδιο “Αθηνά”, κάνουν κωλοτούμπα και παρουσιάζουν μια εικόνα ότι φοιτητές-καθαγητές-προεδρείο,είναι μια ενωμένη εκπαιδευτική κοινότητα απέναντι σε κυβερνητικά σχέδια που αφορούν τη διάλυση της εκπαίδευσης.
Όχι απλά είναι κατά του σχεδίου “Αθηνά”,αλλά έχουν συμβάλει στο εν λόγω σχέδιο,κατασπαταλώντας εκατομμύρια ευρώ από το ατειθ.Τα σπασμένα τους λοιπόν τώρα,χρεώνουν και προσπαθούν να εξαργυρώσουν από τους 6 συντρόφους μας με το “ευτελές” ποσό των 3.500.000 ευρώ.
Κανένας Τσίστης και Βαρσαμίδης δεν είναι με το μέρος φοιτητών,των εργαζομένων,των καταληψιών,των καταπιεζόμενων και των αγωνιστών,αλλά αντιθέτως είναι με αυτούς που εκμεταλλέυονται και καταστέλουν.
Βιώνοντας τον κοινωνικό πόλεμο στο εδώ  και το τώρα, ο κάθε Τσίτσης και ο κάθε Βαρσαμίδης είναι απέναντί μας, μαζί με τους πολιτικούς, τους τραπεζίτες, τα αφεντικά, τους μπάτσους, μέχρι και τον τελευταίο πρόεδρο των εκπαιδευτικών ιδρυμάτων.
Η σύνθεση των αγώνων των “από τα κάτω” είναι αναγκαία. Είναι μαχαίρι στην καρδιά του καπιταλισμού που στεριώνεται πάνω στην απομόνωση,την εξατομίκευση και την κατάθληψη.

ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΤΟΜΙΚΗ ΚΑΙ ΣΥΛΛΟΓΙΚΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ

ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΣΥΝΤΡΟΦΟΥΣ ΜΑΣ

Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΕΙΝΑΙ ΟΠΛΟ ΜΑΣ

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΕ ΟΣΟΥΣ ΑΓΩΝΙΖΟΝΤΑΙ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΕ ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΑΦΕΝΤΙΚΑ

ΔέΛΤΑ, 13/2/12, Θεσσαλονίκη

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΗΣ ΚΑΤΑΛΗΨΗΣ ΔΕΛΤΑ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΕΚΚΕΝΩΣΗΣ

ΕΝΑ ΧΡΟΝΙΚΟ

             Στις 12/09 στις 6:30 το πρωί επιστρατεύεται όλος ο συρφετός της αστυνομίας για την εκκένωση της κατάληψης Δέλτα. Εκαμ και Ματ εισήλθαν στα δωμάτια που κοιμόντουσαν οι σύντροφοι και φορώντας τους χειροπέδες, τους έριξαν στο πάτωμα. Καθ’ όλη τη διάρκεια της επιχείρησης ασκήθηκε τόσο λεκτική όσο και σωματική βία. Ένας σύντροφος κρατήθηκε ώστε να είναι παρών στην έρευνα των μπάτσων οι οποίοι όμως του είχαν το κεφάλι στραμμένο στον τοίχο καθιστώντας του αδύνατο να δει οτιδήποτε. Αργότερα αρνήθηκε να υπογράψει την έκθεση έρευνας σε κατοικία και κατάσχεσης. Αργότερα όλοι οι σύντροφοι οδηγήθηκαν στη γαδθ.

            Αλληλέγγυος κόσμος συγκεντρώθηκε έξω από το χώρο της κατάληψης και κινούμενος προς αυτήν φωνάζοντας συνθήματα, οι μπάτσοι προσπάθησαν να τον απωθήσουν και ακολούθησε συμπλοκή. Ακολούθησαν τέσσερις προσαγωγές συντρόφων και μετά από πολύωρη αναμονή αφέθηκαν ελεύθεροι.

            Οι σύντροφοι που μεταφέρθηκαν στη γαδθ οδηγήθηκαν στο υπόγειο του κτηρίου όπου και παρέμειναν εννέα ώρες. Για πολλές ώρες δεν είχανε την παραμικρή ιδέα σχετικά με το κατηγορητήριο και δεν τους επέτρεπαν να πάρουν τηλέφωνα. Όταν τους ανέβασαν στα γραφεία τους ενημέρωσαν για τις εξής κατηγορίες: διατάραξη οικιακής ειρήνης, οπλοκατοχή σε ορισμένους από αυτούς, ψευδορκία σ’έναν και πλαστογράφηση διαβατηρίου σ’εναν απο αυτούς επίσης. Εν συνεχεία οι κατηγορίες αναβαθμίστηκαν από την εισαγγελέα.

           Στην απολογία  αρνήθηκαν την όποια συνεργασία και δήλωσαν πως ό,τι έχουν να πουν θα το πουν στο δικαστήριο. Στους συντρόφους που δε γνωρίζουν την ελληνική γλώσσα οι μπάτσοι δυσκόλευαν τη διαδικασία μετάφρασης.

             Στην συνεχή άρνηση των συντρόφων να δώσουν αποτυπώματα και παρά το ότι οι κατηγορίες ήταν πλημμεληματικού χαρακτήρα   ο εισαγγελλέας διέταξε ρητά ν’ αποκομισθούν τα αποτυπώματα με κάθε μέσο ασκώντας όση βία χρειαστεί αρκεί να μην τους σπάσουν τα χέρια. Ένας από τους συντρόφους, στο δελτίο συμπλήρωσης αποτυπωμάτων σημείωσε πως τα αποτυπώματα του πάρθηκαν κατόπιν άσκησης βίας. Παρά το γεγονός ότι δεν υφίσταται διάταξη για την άσκηση βίας προς λήψη αποτυπωμάτων, εισαγγελέας και μπάτσοι  επικαλέστηκαν την δικαιολογία ότι κάνουν ανάλογη εφαρμογή της διάταξης για την υποχρεωτική λήψη DNA.

            Την ίδια μέρα εκτός των τειχών καλέστηκε συνέλευση αλληλεγγύης η οποία αποφάσισε μικροφωνική το απόγευμα που συγκεντρώθηκαν 150 άτομα όπως και συγκέντρωση έξω από τη γαδθ η οποία δεν πραγματοποιήθηκε καθώς η αστυνομία με εντολή της σταμάτησε την κυκλοφορία των λεωφορείων σχεδόν σε όλο το κέντρο της πόλης.

            Την επομένη, οι συλληφθέντες οδηγήθηκαν στα δικαστήρια, όπου οι μπάτσοι απαγόρευαν την είσοδο των συντρόφων εντός του δικαστηρίου με εντολή εισαγγελέα και την είσοδός τους στην αίθουσα της δίκης λόγω της πολιτικής τους ταυτότητας ως αναρχικοί, καθώς και των συγγενών των κατηγορουμένων. Παρόλαυτα, μεγάλος αριθμός ατόμων συγκεντρώθηκε έξω από τα δικαστήρια εκφράζοντας την αλληλεγγύη του φωνάζοντας συνθήματα. Η απόφαση του προεδρίου στην αίτηση των συντρόφων για τριήμερη αναβολή, απορρίφθηκε καθώς και διατηρήθηκε η κράτησή τους μέχρι και την επομένη. Το βράδυ της ίδιας ημέρας, πραγματοποιήθηκε συγκέντρωση έξω από τη γαδθ με τη συμμετοχή περίπου 70 ατόμων, οι οποίοι παρέμειναν γύρω στα είκοσι λεπτά φωνάζοντας αδιάκοπα συνθήματα. Ακούγοντας τα συνθήματα, οι σύντροφοι μαζί με ποινικούς κρατούμενους εντός της γαδθ, ανταποκρίθηκαν προκαλώντας ένταση μέσα στα κελιά.

         Την επόμενη μέρα, η δίκη ξεκίνησε κατά τις 2μιση η ώρα, κατά την οποία ο γενικός γραμματέας του τει ψευδώς κατέθεσε ότι το 2007 όταν και ξεκίνησε η κατάληψη ΔΕΛΤΑ, λειτουργούσαν υπηρεσίες του ΤΕΙ εντός αυτής κι όταν ρωτήθηκε από τη δικηγόρο ποιες υπηρεσίες λειτουργούσαν και για σαφείς ημερομηνίες, ο ίδιος με μια επίσης ψευδή κατάθεση δήλωσε ότι τελικά για κάποιον καιρό γινόντουσαν εργασίες στο κτήριο. Ο επόμενος μάρτυρας κατηγορίας  ήταν ένας μπάτσος που δε βρισκόταν την ώρα της εκκένωσης στο κτήριο, αλλά εισήλθε αργότερα. Ο ίδιος και ενώ δεν είχε καμία σχέση με το αλλοδαπών  δήλωσε με βεβαιότητα  ότι το διαβατήριο του συντρόφου είναι πλαστό κάτι το οποίο δεν ισχύει. Εν συνεχεία οι σύντροφοι έκαναν μία πολιτική τοποθέτηση και μετά από κάποιες διακοπές το προεδρείο αποφάνθηκε την ενοχή των κατηγορούμενων προσδίδοντας τους τις εξής κατηγορίες: διατάραξη οικιακής ειρήνης από κοινού, οπλοκατοχή από κοινού, ψευδορκία, πλαστογράφηση, απείθια, παράβαση νόμου περί βεγγαλικών και οι ποινές έχουν ως εξής: σε δύο συντρόφισσες αναγνωρίστηκε μετεφηβικό ελαφρυντικό και δόθηκε η ποινή των τριών μηνών φυλάκισης , σε τέσσερις συντρόφους δόθηκε η ποινή των οκτώ μηνών, στον ένα από αυτούς έντεκα μήνες και δέκα μερες , σε έναν από αυτούς οχτώ μήνες και δέκα μέρες, σε έναν από αυτούς εννέα μήνες, και σε έναν από αυτούς δεκαέξι μήνες. Το συνολικό ποσό του προστίμου ανέρχεται στα 7950 ευρώ και όλοι έχουν τριετή αναστολή.

         ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΗ ΤΗΣ ΔΡΑΣΗΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΣΥΝΕΧΙΣΗ ΤΗΣ

Η κατάληψη αποτελεί μία κοινωνική πρακτική διεκδίκησης. Το κτίριο της κατάληψης Δέλτα κουβαλάει μια τέτοια μακρά ιστορία καταλήψεων και διεκδικήσεων. Οι εργαζόμενοι του άλλοτε ξενοδοχείου δέλτα προέβησαν σε κατάληψη του κτιρίου όταν η διοίκηση του είχε κηρύξει κατάσταση διακοπής της λειτουργίας της επιχείρησης, μετά από τον αγώνα τους κέρδισαν κάποιες θέσεις στο υπηρεσιακό προσωπικό του τει. Εν συνεχεία κατά την περίοδο που το κτίριο λειτουργούσε σαν εστίες, ο φοιτητικός σύλλογος οικοτρόφων “πραξη” είχε προβεί σε κατάληψη το 2004 με τα εξής αιτηματα: εισδοχή φοιτητών, άμεση συντήρηση των δωματιων και εγκαταστάσεων (υδραυλικά, αποχέτευση, θέρμανση, βάψιμο) και επιτροπή διαφάνειας για τους εισαχθέντες. Το τει αδιαφορώντας για τα αιτήματα των οικοτρόφων φοιτητών και θέλοντας να περάσει την ιδιωτικοποίηση της εστίας αποφάσισε να μην μπουν άλλοι φοιτητές και να δώσει στους ηδη διαμένοντες ένα επίδομα στέγασης, επίδομα το οποίο τελικά τους δόθηκε μερικώς.

 Απο το 2005 εως το 2007 το κτίριο ήταν εγκαταλελημένο απο το τει. Το 2007 μετά τις φοιτητικές κινητοποιήσεις για τον νόμο πλαίσιο και έπειτα από μαζικές συνελεύσεις αποφασίστηκε από αγωνιζόμενους φοιτητές και άτομα από τον ελευθεριακό και αναρχικό χώρο η επαναλειτουργία του κτιρίου μέσω μιας κατάληψης η οποία θα πήγαινε και ένα βήμα παραπέρα, δηλαδή δεν θα στέγαζε μόνο τις ανάγκες των συμμετεχόντων αλλά και τις επιθυμίες τους. Το τει 7 χρόνια μετά την εγκατάλειψη του κτιρίου κατηγορεί την κατάληψη Δέλτα για τις ζημιές τις οποίες είχαν καταγγείλει φοιτητές τόσα χρόνια πριν. Η εγκατάλειψη κατηγορεί την κατάληψη η οποία όχι μόνο επιδιόρθωσε τις ζημιές του κτιρίου και το έκανε βιώσιμο αλλά στέγασε και πολιτικά εγχειρήματα, εργαστήρια δημιουργίας και στάθηκε δίπλα σε κοινωνικές ομάδες των δυσμενέστερων ταξικά. Ένας χώρος ο οποίος πάντοτε πρωοθούσε την κοινωνική αλληλεγγύη αντιπαραβάλοντας την μπροστά στον κοινωνικό κανιβαλισμό και έδρασε με βάση τις αρχές της αντιιεραρχίας και της αντιεμπορευματικότητας ενάντια στον καπιταλισμό και στο κράτος του.

Όντας λοιπόν η κατάληψη Δέλτα ένα πολιτικό εγχείρημα με πολυεπίπεδη δράση και ως μέρος του ριζοσπαστικού κινήματος αποτελεί για το κράτος έναν απο τους στοχοθετημένους εχθρούς του που θέλει να αφανίσει. Επιδιώκοντας αυτό μέσω της εκκένωσης της βρήκε τον τρόπο να δείξει πόσο καλά ξέρει να παίζει το παιχνίδι του αποπροσαναταλισμού της κοινωνίας, στήνοντας ένα ‘’φθηνό’’ σόου αλλά κατά τα άλλα ακριβοπληρωμένο. Με αναρτημένα βίντεο της εισβολής των κάθε λογής μπάτσων στο επίσημο διαδικτιακό τόπο της αστυνομίας, με διμοιρίες των ΜΑΤ οι οποίες φυλάνε εδώ και 4 μερες το κτίριο περιμετρικά, μια φαντασμαγορική επιχείρηση της αστυνομίας  χωρίς να έχει τα αποτελέσματα που ανέμενε, παρουσιάζοντας σαν όπλα αντικείμενα τα οποία είχαν συγκεκριμένη χρήση μέσα στο κτίριο όπως π.χ το τσεκούρι το οποίο παρουσιάζεται στα κατασχεμένα αντικείμενα, η χρήση του οποίου ήταν για τις ξυλόσομπες, κατι το οποίο είναι καταφανές και από τις φωτογραφίες των ίδιων των μπάτσων, ένα τσεκούρι ανάμεσα σε χώματα και πριονίδια.

            Όλο αυτό το θέατρο του παραλόγου παρέλασε από την κατάληψη και εσπασε, κατέσχεσε κουμπαράδες σε σχήμα γουρουνιού (πιθανόν για να φλερτάρει), γομολάστιχες και ξύστρες, εισέβαλε στο παιδικό δωμάτιο και χόρεψε τσιγκολελέτα. Πέρα τώρα από αστεϊσμούς αυτό το κρεσέντο αστυνομικής διάνοιας απήγαγε συντρόφους μας και τους οδήγησε σε δίκη κατ΄ εντολή μάλιστα του υφισταμένου των κεφαλαιοκρατών και πρωθυπουργού αντώνη Σα(χλα)μαρά προβάλλοντας το δόγμα της μηδενικής ανοχής και πάταξης της ανομίας. Από την πλευρά μας εμείς έχουμε να πούμε πως δεν πρέπει να προετοιμαζόμαστε για τον ολοκληρωτισμό, ο ολοκληρωτισμός είναι ήδη εδώ με την πιο άγρια μορφή, αν ο Σα(χλα)μαράς  δηλώνει μηδενική ανοχή σε όποιον αντιτίθεται πολιτικά στα συμφέροντα των ευηπόληπτων μεγαλοεπιχειρηματιών φοροφυγάδων αφεντικών του, εμείς δηλώνουμε μηδενική ανοχή στις συνθήκες εξαθλίωσης, άγριας φτωχοποίησης και του θανάτου που προσφέρει απλόχερα ο ολοκληρωτικός καπιταλισμός και το κράτος. Μηδενική ανοχή στις προσπάθειες καταστολής καταλήψεων και αυτοοργανομένων αναρχικών εγχειρημάτων και ανομία όσον αφορά τη δράση μας προς υπεράσπιση αυτών.

          Δεν είμαστε διατεθιμένοι να παζαρέψουμε για τα αυτονόητα, το δικαίωμα του ανθρώπου στην στέγη είναι κάτι το οποίο παραμένει αδιαπραγμάτευτο όσο και αν αυτοί οι χαλεποί καιροί που ζούμε και οι ινστρούχτορες τους το αμφισβητούνε, όταν τόσος κόσμος εξωθείται στην αυτοκτονία από την φτώχεια, όταν τόσοι άστεγοι πεθαίνουν κάθε χειμώνα από το κρύο και όσο αυτά τα φαινόμενα οξύνονται, δεν νοείται να υπάρχουν κτίρια άδεια τα οποία να στέκουν και να ρημάζουν καταμεσής, σε αυτήν την δραστηριότητα της κρίσης και στο αλισβερίσι της αναδιανομής του κοινωνικού πλούτου από τα κάτω προς τα πάνω. Αυτήν ακριβώς την δραστηριότητα της κρίσης πρέπει να την εκμεταλευτούμε και με βάση την ταξική αλληλεγγύη των καταπιεσμένων και των απόκληρων αυτού του κόσμου να αυτοοργανωθούμε, να πάρουμε τις ζωές μας στα χέρια μας χτίζοντας ουσιαστικές σχέσεις που θα γίνουν επικίνδυνες για το υπάρχον. Και αυτό είναι το στοίχημα να πάρουμε τις ζωές μας στα χέρια μας αλλά να μπορούμε να τις εμπιστευτούμε και στους συντρόφους μας. Η κατάληψη είναι μία πρακτική κοινωνικά νομιμοποιημένη και όταν δεν προσπαθείς να στεγάσεις μόνο το κεφάλι σου αλλά και τις ιδέες σου είναι ένας από τους τρόπους να επιτεθείς στην οδηνηρή πραγματικότητα του καπιταλισμού.

ΜΙΑ ΔΙΚΗ ΜΕ ΕΝΤΟΛΗ ΣΑΜΑΡΑ…

( κατά τα άλλα μια δίκη χωρίς πολιτικά χαρακτηριστικά )

Όσον αφορά τη δίκη των συντρόφων μας ήτανε για εμάς η αρχή ενός καινούργιου εκδικητικού κύκλου αντιμετώπισης του κράτους απέναντι σε ανθρώπους που πορεύοναι ενάντια σ’ αυτό και σπάνε τον κοινωνικό καθωσπρεπισμό του. Απροκάλυπτα, ζητώντας ο δικηγόρος που ορίστηκε από το τει, να αποδοθούν οι βαρύτερες δυνατές ποινές ως προς παραδειγματισμό για να μην ξαναγίνουν καταλήψεις(!), καθώς και με τη συνέχιση της κράτησης των συντρόφων μας μετά την αναβολή της δίκης. Αντιλαμβανόμενοι όλο αυτό το πλαίσιο δε μας προξενεί καμία εντύπωση το γεγονός ότι κατά τη διάρκεια της δίκης μέσα στην αίθουσα βρισκόταν όλη η ηγεσία της ελ.λας βορείου ελλάδος, όπως επίσης και ότι με εντολή εισαγγέλεα δεν επιτρεπόταν η είσοδος αλληλέγγυου κόσμου όχι μόνο στην αίθουσα αλλά ακόμα και στο κτίριο. Τέλος, η κεκαλυμμένη αγόρευση της εισαγγελέος ως προς το γεγονός ότι δεν δικάζονται οι ιδέες παρόλο που πρότεινε την κατηγορία της οπλοκατοχής από κοινού – επειδή όπως είπε μοιράζονται τα πάντα από κοινού και παίρνουν όλες τις αποφάσεις από κοινού, εμάς το μόνο που μας δείχνει είναι ότι μας γίνεται για ακόμα μια φορά ξεκάθαρη η αναξιοπρέπεια και η ξεφτίλα τους.

Είμαστε ένοχοι για το γκρέμισμα των τοιχών της αποξένωσης, για την θέρμη που πηγάζει από την αυτοοργάνωση και τη συλλογική ζωή, και για το κατα συρροή έγκλημα της πορείας μας προς τα αχαρτογράφητα της ελευθερίας.

Και με αυτή την ενοχή θα πορευτούμε.

Ό,τι και να γίνει η Δέλτα για πάντα κατάληψη θα μείνει

ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΔΕΛΤΑ

ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ 16/9/12

Τις τελευταίες ημέρες η Δ.Ε.Η. έχει εκδηλώσει την πρόθεσή της να διακόψει την παροχή ηλεκτρικού ρεύματος στο κτήριο της κατάληψης ΔέΛΤΑ, με συνεχείς επισκέψεις και παρενοχλήσεις. Προφανώς δεν είμαστε οι μόνοι οι οποίοι μπαίνουν στο στόχαστρο αυτής της επιχείρισης, αλλά βρισκόμαστε μ’ αυτούς που δεν μπορούν ή αρνούνται να πληρώνουν για ένα αγαθό που είναι απαραίτητο για την ανθρώπινη επιβίωση. Αυτός ο ψευδο-κοινωφελής οργανισμός κινείται βάση των καπιταλιστικών συμφερόντων της κερδοφορίας, συμφέροντα τα οποία εμείς δεν αναγνωρίζουμε. Σε μία περίοδο που το μεγαλύτερο κομμάτι της κοινωνίας αδυνατεί να τα βγάλει πέρα ακόμα και ως προς τα βασικά του έξοδα, δεν διστάζει να κόβει το ρεύμα ακόμα και σε άπορους, ηλικιωμένους, και αρρώστους (ακόμα και με ανίατες ασθένειες). Αυτοί είναι, που με εντολές του κράτους, εκβίαζουν την κοινωνία να πληρώσει το απεχθές χαράτσι, αφού αυτό συνδέθηκε με τον λογαριασμό του ηλεκτρικού. Οι ίδιοι καταστρέφουν το περιβάλλον με υπέρμετρες εξορύξεις, ρύπανση του αέρα και του νερού, εκτροπές ποταμών, κ.α. Φυσικά δεν ξεχνάμε και τον τεράστιο αριθμό εργατικών “ατυχημάτων”, και εδώ θα θέλαμε να εκφράσουμε μία βασική διαφωνία. Το να αδιαφορείς για τις ασφαλείς συνθήκες εργασίας δεν συντελεί σε εργατικό ατύχημα. Συντελεί σε δολοφονία, αφού εν γνώση τους μειώνουν το κόστος (ασφάλεια εργαζομένων) για να μεγιστοποιήσουν το κέρδος. Παρ’ολ’αυτά, τολμούν να ισχυρίζονται πως δρουν προς όφελος του κοινωνικού συμφέροντος. Βέβαια, η κοινωνία που έχουν στο μυαλό τους καμία σχέση δεν έχει μ’ αυτή που οραματιζόμαστε εμείς, και τα συμφέροντά μας είναι κάθε άλλο παρά κοινά.

Σε παρόμοιο μοτίβο κινείται και η βιομηχανία παραγωγής φθηνών εργαζομένων. Αυτή που έχουμε στο μυαλό μας φορά τον ψεύτικο μανδύα του εκπαιδευτικού ιδρύματος, είναι περισσότερο γνωστή για σκάνδαλα κακοδιαχείρισης, ρουσφέτια, και τις πελατειακές και κομματικές σχέσεις της, και ονομάζεται Α.Τ.Ε.Ι. Θεσσαλονίκης. Ούτε αυτή η κακοκουρδισμένη λατέρνα λειτουργεί προς κάποιο κοινό όφελος. Απλά θέλει να παράγει χαμηλόμισθο εξειδικευμένο εργατικό δυναμικό καθ’ υπόδειξη των εργοδοτών. Με αυτό το σκεπτικό η συνομοταξία τους στήριξε τον “νόμο πλαίσιο” και την ιδιωτικοποίηση της παιδείας. Ώστε οι ανάγκες των αφεντικών και η παραγωγή εργαζομένων που να τις καλύπτουν να αρμονίζονταν πλήρως.

Είναι λογικό οπότε αυτά τα δυο λαμόγια αναγνωρίζουν τον εχθρό τους σ’αυτούς που θέλουν να τους χαλάσουν την γιορτή. Στην ιδιοκτησία του Α.Τ.Ε.Ι.Θ. βρίσκεται το επί 5 χρόνια κατειλημμένο κτίριο της Κατάληψης ΔέΛΤΑ στην Εγνατίας 13. Ένα κτήριο που εγκατέλειψαν στο έλεος της μοίρας του, αλλά πήρε ζωή από όλους εμάς. Έτσι έρημα ντουβάρια μετατράπηκαν σε έναν αυτοοργανωμένο χώρο με ανοιχτά εργαστήρια και υποδομές. Ένα χώρο πολιτικών ζυμώσεων που κλείνει το μάτι στην αυριανή κοινωνία της ισότητας και της αλληλεγγύης. Αυτή η πρόθεση διακοπής της ηλεκτροδότησης είναι στο ευρύτερο πλαίσιο καταστολής ριζοσπαστικών αντιδράσεων, γιατί η κοινωνία δικτυώνεται από τα κάτω και απαντά με απεργίες και μαζικές διαδηλώσεις, επιθέσεις στους μηχανισμούς εκμετάλλευσης, και συγκρούσεις με τους πληρωμένους προστάτες αυτών, τους μπάτσους. Προσπαθούν συνεπώς να απαντήσουν με διώξεις αγωνιστών με φανταστικά στοιχεία, ωμή βία και παραπληροφόρηση, και αναβαθμίζουν το νομικό τους οπλοστάσιο με τον λεγόμενο τρομονόμο. Ένα νομικό πλαίσιο τόσο ευρύ και εύπλαστο που μπορεί ελιχθεί από την ποινικοποίηση προθέσεων, και όχι πράξεων, μέχρι τη δέσμευση οικονομικών στοιχείων ανθρώπων που το κράτος από τη μία κατηγορεί και από την άλλη δεν αναγνωρίζει ως πολιτικούς του αντιπάλους.

Αυτή η καταστολή αφορά όλους μας. Όταν το κράτος χτυπά έναν χώρο ή έναν αγωνιστή με γνώμονα την ανατρεπτική του δράση, τότε χτυπά όλους εμάς. Όσο συνεχίζουν την εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, όσο ζουν με βάση το κέρδος και όχι την αλληλεγγύη, άλλο τόσο θα πολεμάμε ενάντια σε εξουσιαστικές λογικές και πρακτικές, η ρήξη με το υπάρχον δεν μπορεί παρά να είναι ολοκληρωτική.

 

ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΜΕΝΟΥΣ ΧΩΡΟΥΣ

ΚΟΜΕΝΟ ΡΕΥΜΑ ΚΑΙ ΝΕΡΟ ΜΟΝΟ ΣΕ ΚΑΘΕ ΑΦΕΝΤΙΚΟ

Κατάληψη ΔέΛΤΑ, Θεσσαλονίκη, Εγνατίας 13, στάση Κολόμβου

Διατροφικός κώδικας alimentarius και οι επεκτάσεις του. – Κυριακή 10/6, 19:00
Εργαστήρι για την οικειοποίηση της γνώσης των βοτάνων. – Δευτέρα 11/6, 19:00

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ΕΙΣΗΓΗΣΗ ΤΗΣ ΕΚΔΗΛΩΣΗΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΝΕΟ ΔΙΑΤΡΟΦΙΚΟ ΚΩΔΙΚΑ (ΚΩΔΙΚΑ ALIMENTARIUS)

‘’Ελέγξτε το πετρέλαιο και θα ελέγχετε τα έθνη. Ελέγξτε το φαγητό και θα ελέγχετε τον κόσμο΄΄

Χένρι Κίσινγκερ 1974

Η τροφή ως άρρηκτα συνδεδεμένη ανάγκη με την αυτοσυντήρηση και την επιβίωση, υπήρξε διαχρονικά βασικό διακύβευμα. Η γνώση είναι δύναμη, γεγονός που γνωρίζει η εξουσία γι’ αυτό εστίαζε και εστιάζει στον έλεγχο τόσο της τροφής, όσο και της υγείας, βασικών εκφάνσεων της ζωής του ανθρώπου.

Οι εκάστοτε εξουσιαστικοί μηχανισμοί (κράτος-οικονομική ελίτ-εκκλησία) προκειμένου να επιβληθούν και να διαιωνίσουν την εξουσία τους και κατ’επέκταση το εκμεταλλευτικό σύστημα, διαχειρίστηκαν εργαλειακά αυτές ακριβώς τις ανάγκες αποσκοπώντας στην μεγιστοποίηση του κέρδους και στον έλεγχο της κοινωνίας μέσω αυτών.

Συνεπώς η διατροφή που συνεπάγεται την σωματική και ψυχική υγεία ως προϋπόθεση της επιβίωσης, αποτελούν κομβικό κομμάτι του κοινωνικού ελέγχου.

Ιστορικά υπήρχε η γνώση της φύσης και της καλλιέργειάς της ως συλλογικό κτήμα μια γνώση και παρακαταθήκη, η οποία μεταβιβαζόταν από γενιά σε γενιά. Παράλληλα, η γνώση της φύσης συνεπάγεται και γνώση της τροφής που καταναλώνεται, των μεθόδων φυσικής καλλιέργειας και του γνήσιου σεβασμού προς το φυσικό περιβάλλον. Ο άνθρωπος δεν νοούσε τον εαυτό του πέρα από το φυσικό περιβάλλον που τον πλαισίωνε. Η τροφή επομένως δεν νοούνταν ως κατι ξέχωρο απο τη διαδικασία παραγωγής της, γεγονός που έδινε στο υποκείμενο τη δυνατότητα γνώσης της ποιότητας της τροφής που καταναλώνει και της διαδικασίας μέσω της οποίας αυτή κατέληξε προς βρώση. Ωστόσο, η επαφή αυτή με τη γη και την καλλιέργειά της δεν αφορούσε το σύνολο της κοινωνίας. Ήδη από την πρώιμη αρχαιότητα εμφανίζεται η τάξη των εμπόρων, οι οποίοι και προχωρούν σε ανταλλαγές προιόντων με σκοπό το κέρδος. Ειδικότερα δε μετά την κατασκευή των πρώτων πλωτών μέσων η εμπορευματοποίηση των αγαθών διευρύνεται. Επίσης, ιστορικά εντοπίζοναι και εξουσιαστικές μειοψηφίες που καρπώνονταν αγαθά που παρήγαγαν  εκμεταλλευόμενοι είτε επρόκειτο για σκλάβους είτε για πάροικους. Η σύνδεση με τη γή και τα αγαθά της απαξιωνόταν ως υποδεέστερη ασχολία που δεν άρμοζε σε προνομιούχους ή ευγενείς.

Η μετάβαση απο τις κοινωνίες της αυτάρκειας-αυτοκατανάλωσης (κλειστού τύπου) στις μετέπειτα πολύπλοκες μορφές οικονομικής οργάνωσης, επήλθε σταδιακά ως συνέπεια της πολιτισμικής εξέλιξης και της ανάπτυξης του γνωστικού πεδίου της ανθρωπότητας. Στις σύγχρονες κοινωνίες, στις οποίες επικρατεί η ανθρωποκεντρική αντίληψη ο ’’δυτικός’’ άνθρωπος δεν συνυπάρχει αρμονικά με τη φύση, αλλά την αντιμετωπίζει ανταγωνιστικά προσπαθώντας να επιβληθεί σε αυτήν. Το μεγαλύτερο μέρος του ΄΄παραγωγικά ενεργού΄΄ πληθυσμού είναι αποκομμένο από την αγροτική παραγωγή , άρα και από τη διαδικασία παραγωγής της τροφής και αυτό το χρησιμοποιεί το κράτος, το κεφάλαιο και η κρατούσα επιστημονική κοινότητα. Η απώλεια της συλλογικής γνώσης της φύσης και η αποξένωση από αυτήν χρησιμοποιούνται για τη χειραγώγηση και επιβολή  ελέγχου.

Ο σύγχρονος τρόπος ζωής στα αστικά κέντρα είναι απάνθρωπος, καθώς εξοντώνει τον άνθρωπο, τόσο φυσικά όσο και ψυχοσυναισθηματικά. Μέσω της μονοδιάστατης εξειδικευμένης εργασίας προάγεται η λογική της παραγωγικότητας και του ανταγωνισμού, σε πεδία και με όρους μόνο οικονομικού κέρδους. Μέσω της θεσμοθετημένης εκπαίδευσης τα άτομα, από τη νεαρή τους ηλικία, διδάσκονται γνώσεις που ουσιαστικά δεν σχετίζονται με την επιβίωση και περαιτέρω ανάπτυξη του συνόλου της κοινωνίας, αλλά γνώσεις που επιλέγει το ίδιο το σύστημα εξουσίας. Απώτερος σκοπός είναι η διαιώνιση του συστήματος αδικίας και η δημιουργία της ανάγκης υποταγής σε αυτό. Ο άγριος καπιταλισμός- καπιταλισμός της καταστροφής- όπως θεωρητικοποιήθηκε απο τον Φρίντμαν, επικεντρώνει στην ικανότητα αυτορύθμισης της αγοράς και βρίσκεται στον αντίποδα της παραδοσιακής οικονομικής πολιτικής του κρατικού παρεμβατισμού.

Η παγκοσμιοποίηση της αγοράς συνιστά την προσπάθεια του πολυεθνικού κεφαλαίου να κατακτήσει κερδοφόρα νέα εδάφη, αντικαθιστώντας την κρατική διοίκηση και απορρίπτοντας την κευνσιανή λογική της αναδιανομής μέρους του κρατικού κέρδους στις κατώτερες τάξεις με σκοπό την αποσυμπίεση των κοινωνικών αντιδράσεων. Προσφέρονται έτσι ευκαιρίες πλουτισμού που δημιουργούνται με τον εξαναγκασμό κρατών να προστατεύουν με πατέντες αγαθά που στο παρελθόν δεν ήταν εμπορεύσιμα (σπόροι, βότανα, γονίδια)

Μέσα στα πλαίσια της παγκοσμιοποίησης ο έλεγχος της ανθρωπότητας μέσω και της τροφής γίνεται ακόμα πιο εύκολος, καθώς κολοσσιαίες πολυεθνικές μέσω των εντολοδόχων τεχνοκρατών και στρατευμένων επιστημόνων που διαθέτουν, φιλοδοξούν να αποκτήσουν το μονοπώλιό της.

Η οικονομική κρίση είναι επίπλαστη και δημιουργημένη από τους ίδιους, διότι η γη αντικειμενικά δεν έχει στερέψει απ’όσα διαθέτει προς ικανοποίηση των ανθρώπινων αναγκών. Το πρόβλημα αυτό ωστόσο έγκειται στην άνιση κατανομή του πλούτου, στο νόμο της προσφοράς και της ζήτησης αλλά και στην απώλεια της γνώσης του τομέα πρωτογενούς παραγωγικής δραστηριότητας που κρατάει τον σύγχρονο άνθρωπο αγκυλωμένο στα δεσμά του. Ο καπιταλισμός κρατάει δέσμιους τους ανθρώπους, επειδή ακριβώς τους δημιούργησε την επίπλαστη εντύπωση ότι δεν μπορούν  να  επιβιώσουν έξω απο αυτόν ή ότι και αν τα καταφέρουν θα ζούν σε ημιάγρια κατάσταση.

Ο ολοκληρωτισμός του νέου διατροφικού κώδικα έρχεται να συνδράμει σε αυτή την κατεύθυνση,επιδιώκοντας  το μονοπώλιο στην παραγωγή και διάθεση σπόρων και γεωργικών προιόντων, με την πρόφαση της προστασίας των καταναλωτών απο ΄΄βλαπτικές ουσίες΄΄. Η απαγόρευση οικιακών καλλιεργειών και η επιβολή πατενταρισμένων σπόρων που επιχειρείται ως μέρος ενός ευρύτερου σχεδιασμού οφείλει να αντιμετωπίσει την αντίστασή μας. Ατομικές λύσεις και στάσεις λειτουργούν μεν ως μέτρο αυτοπροστασίας, αλλά παραμένουν μερικές και δεν επιφέρουν  την ολική ανατροπή του οικονομικού εξουσιαστικού εποικοδομήματος. Η συλλογική δράση με στόχο την κοινωνική επανάσταση αποτελεί μονόδρομο για την αποδέσμευσή μας από αυτούς τους αντικοινωνικούς μηχανισμούς.

Οι φυσικοί πόροι που υπάρχουν απο κοινού με την τεχνολογική εξέλιξη και την επιστημονική πρόοδο που  τότε θα τεθούν στην υπηρεσία του ανθρώπου και όχι του κέρδους, επαρκούν  για να επιλυθεί το επισιτιστικό πρόβλημα. Η γνώση είναι δύναμη και αυτό δεν ισχύει μόνο για τους κυρίαρχους αλλά και για μας, αρκεί αυτή να καταστεί συλλογικό κτήμα και να δημιουργεί οχυρώματα και αντιστάσεις, με σκοπό την κοινωνική απελευθέρωση και την δημιουργία ενός εξ’ ολοκλήρου νέου κόσμου στο κουφάρι του παλιού.

 

 

 

Η ΕΙΣΗΓΗΣΗ ΤΗΣ ΕΚΔΗΛΩΣΗΣ ΣΕ (PDF).

 

Μπροσουράκι σχετικά με τις μπατσο-στρατιωτικές σχολές το οποίο μοιράζεται σε γυμνάσια, λύκεια.

 

 

 

 

 κλικ στις εικόνες

για μέγεθος-ανάλυση εκτύπωσης

 

4η και 1η σελίδα

2η και 3η σελίδα

Έντυπο τύπου μπροσούρας (διπλωμένο Α4) προς ανατύπωση – μοίρασμα.

Για κάθε μια κατάληψη που θα χτυπούν-δέκα θα δημιουργούμε

Κάτω να χέρια σας από την κατάληψη Πικπα

Πριν από δύο χρόνια το Μάιο του 2009, δημιουργήθηκε μια συνέλευση που είχε , μεταξύ άλλων, στόχο την κατάληψη ενός κτιρίου, για να στεγάσει μόνιμα καινούριες ιδέες και όνειρα. Με γνώμονα την αντιεραρχία και την αντιεμπορευματικότητα προχώρησαν στην κατάληψη του παλαιού κτηρίου ΠΙΚΠΑ στο Ηράκλειο Κρήτης. Οι άνθρωποι που βρέθηκαν εκεί στέγαζαν τις ανάγκες τους επί δύο χρόνια, μετατρέποντας το εγκαταλελειμένο κτήριο σε ζωντανό χώρο ελεύθερης πολιτικής ζύμωσης. Τα ξημερώματα 16/2 η κατάληψη ΠΙΚΠΑ εκκενώνεται από τις δυνάμεις καταστολής του κράτους, ενώ σχεδόν ταυτόχρονα συλλαμβάνονται 3 άτομα που έφτασαν στο χώρο εκ των υστέρων. Μετά από πίεση που ασκήθηκε από αλληλέγγυους αφήνονται ελεύθεροι οι δύο, ενώ στον ένα προσάπτονται κατηγορίες πλημμεληματικού χαρακτήρα. Το ίδιο βράδυ γίνεται πορεία, όπου πραγματοποιούνται 4 συλλήψεις, ενώ κατά τη διαδικασία μια εκ των συλληφθέντων ξυλοκοπείται πολύ σοβαρά. Οι κατηγορίες που τους απαγγέλθηκαν είναι για τους δύο πλημμεληματικού χαρακτήρα και για τους άλλους δύο κακουργηματικού.

Δεν είναι η πρώτη φορά που ένας τέτοιος χώρος δέχεται την άγρια επίθεση του κράτους. Τι είναι όμως αυτό που τοποθετεί τις καταλήψεις τόσο χρόνια στο στόχαστρο της κρατικής επίθεσης; Είναι οι δομές που δημιουργούν και ο τρόπος που εκφράζονται τα άτομα που κινούνται μέσα σε αυτές. Είναι οι σχέσεις που βασίζονται στην αντιεραρχία και στην αντιεμπορευματικότητα αποβάλλοντας τις κυριαρχες λογικές εκμετάλευσης και κέρδους. Είναι η επιλογή της στέγασης και της από κοινού διαβίωσης, μακριά απ’τον εκβιασμό του ενοικίου και της αποξένωσης των πόλεων. Είναι η πολιτική ζύμωση και η καλλιέργεια του ελεύθερου πνεύματος, ο σεβασμός στην διαφορετικότηα και η αλλυλεγγύη ως στάση ζωής.

Όλα τα παραπάνω αποτελούν στοιχεία που το σύστημα προσπαθεί να καταπνίξει καθώς φοβάται την οικοιοποίηση τους από ολοένα και περισσότερο κόσμο. Γιατί μια τέτοια έκβαση θα σήμαινε αυτόματα την αύξηση των αγωνιζόμενων ανθρώπων ενάντια στο σύστημα. Έτσι κράτος και παρακράτος επιτίθενται σε κάθε χώρο που αποτελεί εστία αντίστασης. Πρόσφατα λοιπόν είδαμε το κράτος να εισβάλλει στο κατειλημένο στέκι Ναδίρ και στην κατάληψη Μαραγκοπούλειο στη Πάτρα, ενώ το «μακρύ του χέρι», το παρακράτος, επιτίθονταν για πέμπτη φορά στον ελύθερο κοινωνικό χώρο Δυτικών Συνοικιών, στο Radio Revolt αλλά και στο στέκι νεολαίας Σφεντόνα.

Όμως οι καταλήψεις και οι ελεύθεροί κοινωνικοί χώροι αποκτούν νόημα και ύπαρξη από τους ανθρώπους που κινούνται μέσα σ’αυτά. Η υλική καταστροφή τους δεν συναιπάγεται τίποτα. Δεν οπισθοχωρούμε, προχωράμε μένοντας πιστοί στο όνειρο για έναν κόσμο απαλλαγμένο από κάθε εξουσία και μακριά από κάθε κρατική διαχείριση.Μέχρι την ολοκληρώτική κατάλυση του συστήματος κάθε μέρα θα μας βρίσκουν μπροστά τους.Οι επιθέσεις του κράτους δεν μας φοβίζουν μας εξοργίζουν.

ΚΑΤΩ ΤΑ ΞΕΡΑ ΣΑΣ ΑΠΟ ΤΙΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ

Αλληλεγγύη στον σύντροφο που διώκεται για την κατάληψη ΠΙΚΠΑ

Αλληλεγγύη στους 4 συλληφθέντες

Κατάληψη ΔέΛΤΑ