ΝΟΜΟΣ
που δεν έρχεται σαφώς να διευθετήσει τα δικαιώματα των μεταναστών, αλλά ως κορύφωση της κατασταλτικής πολιτικής εναντίον τους. Η θέσπιση αυτού του νομοσχεδίου για την ιθαγένεια, επιδιώκει μια θεσμική διέξοδο από την οποία οφέλη θα καρπωθούν οι διαχειριστές της εξουσίας. Διαχωρίζει τους ανθρώπους σε νόμιμους και παράνομους, οι νόμιμοι γίνονται εκβιαστικά έλληνες, ενώ οι παράνομοι είτε απελαύνονται είτε παραμένουν εδώ αποτελώντας το πιο υποτιμημένο εργατικό δυναμικό. Προσπαθεί να αποπροσανατολίσει την σχέση των μεταναστών μεταξύ τους αλλά και με αλληλέγγυους των οποίων οι κοινοί αγώνες για ζωή και ελευθερία δεν εξαργυρώνονται στις αίθουσες του κοινοβουλίου.
Οι προϋποθέσεις που ζητούν να πληρούν οι μετανάστες είναι προσβλητικές για την ανθρωπινή αξιοπρέπεια. Απομυζούν τους μετανάστες ζητώντας τους παράβολο των 1000 € για την αίτηση, λεφτά τα οποία θα καταχραστούν οι καπιταλιστές. Δεν θα πρέπει να έχουν καταδικαστεί για αντίσταση κατά της αρχής, κάτι που σπέρνει τον φόβο στους μετανάστες και αποτρέπει τυχόν αντίδραση τους σε εξευτελιστική συμπεριφορά αστυνομικού αλλά ακόμα και την συμμετοχή τους σε κάποια διαδήλωση. Δεν θα πρέπει να έχουν φιλοξενήσει κανέναν παράνομο μετανάστη ακόμα και αν αυτός είναι συγγενικό τους πρόσωπο, υποχρεούνται να εξεταστούν γραπτά στην ελληνική γλωσσά καθώς και στην πολιτική αγωγή. Δήλωση πολιτικών φρονημάτων, απαγόρευση της ανθρώπινης αλληλεγγύης, αποξένωση από τα κομμάτια εκείνα που επιμένουν να αντιστέκονται κατά της αρχής, της εξουσίας και της αδικίας. Αυτή είναι η πραγματικότητα της δημοκρατίας δημιουργημένη από την σοσιαλιστική διαχείριση της. Όλα αυτά αποσκοπούν στην πλήρη κατήχηση του μετανάστη σε ότι προστάζει ο ολοκληρωτισμός του συστήματος, έναν εργάτη ήσυχο, πειθήνιο, φοβισμένο. Έτσι καλλιεργείται και με θεσμικούς πλέον όρους ο τρόμος.
ΤΡΟΜΟΣ
που από τις αρχές του 2010 έχουν ξεβραστεί στις ακτές 30 πτώματα μεταναστών, ως αποτέλεσμα της εναρμόνισης με τις προσταγές της ΕΕ και της ενίσχυσης της FRONTEX. Που φασιστοσυνάξεις καλεσμένες από εκκλησιαστικούς κύκλους, ακροδεξιά κόμματα και νεοφασιστικές παρακρατικές οργανώσεις ωρύονται περί φυλετικής καθαρότητας, ενώ επιτίθενται σε μετανάστες δημιουργώντας ένα πολιτικό σκηνικό το οποίο ευελπιστούν να ξυπνήσει τα πιο συντηρητικά ένστικτα της κοινωνίας. Που αφεντικά εισβάλουν σε σπίτια απεργών μεταναστών τραμπουκίζοντάς τους, σκοπεύοντας να κάμψουν την αγωνιστικότητα τους. Αυτό το σκηνικό συνθέτουν επίσης οι παπάδες που προσφάτως τους είδαμε να συμμετέχουν μέσω της κεφαλής τους σε υπουργικό συμβούλιο σχετικά με το μεταναστευτικό ζήτημα. Το σκηνικό του τρόμου συμπληρώνεται με εργατική εκμετάλλευση, βασανισμούς, απελάσεις.
Όμως επειδή ο κοινωνικός πόλεμος μαίνεται και επειδή όσο περισσότερη είναι η καταπίεση στον κόσμο της εξουσίας τόσο περισσότεροι θα είναι και οι αντιστεκόμενοι, οι εστίες της ανοιχτής αντιπαράθεσης με το κράτος και τα αφεντικά πάντα θα υπάρχουν. Η εξέγερση των μεταναστών στο κέντρο κράτησης στη Βέννα, η απεργία των αλιεργατών στη Μηχανιώνα η οποία συνεχίζεται, όπως και κάθε ακηδεμόνευτη πράξη θα μας βρίσκει αλληλέγγυους, με σκοπό να γίνουμε επικίνδυνοι για την εξουσία και ότι αυτή γεννά… ραντεβού στους δρόμους